mitos je la, seminggu tu..

assalamualaikum wbt.


adoila..
nak dijadikan cerita, haritu beriya saya sedih2 bagai bila aiman nak dok lame dengan opahnye kat ipoh tu. jangan tak tau, ummi siap selitkan love letter ummi (yang pertama kalinya) untuk aiman kat buku conteng2 die yang ummi bawakkan. haha..(kene gelak dengan opah jap tang ni, malu saya..) skali tup2, hari ahad bintangku kata mak on the way hanta aiman balik sini..walaupun peliks tapi hati tersangat gumbira. sesungguhnya Allah saja mengetahui sebab2nya..ngee ;P

bila sampai je saya terus peluk cium ahmad nur aiman yang di sayangi (ayat skema skit). rupa2nya dia batuk n ada sikit demam. lepas tu mak cakap, semalam dia tidur merengek dan mak risau die merengek tu mencari ummi& walidnye. so, mak tak jadi nak suruh aiman stay sane sampai seminggu haru jugak mak nanti. huhu..(dah kate dah, aiman siang bukan main lagi ligatnye. tapi malam2 kalau terbangun mesti cari ummi/walid. tu yang tetiba die ada je kat sebelah saya bila bangun pagi. huhu..aiman, aiman..). mak pulak, datang sebab tak sampai hati nak biar aiman balik sensorang dengan k.lee. sambil tu, mak datang sini n leh lepaskan rindu at ahmad nur affan jugak..hehe..opah dengan cucu..kasihnye lain..(walaupun saya tak sampai lagi level opah & cucu, tapi teringat arwah mak&abah layan cucu memang nampak le..)

okey, macam tu punye susah ummi nak lepaskan anak ummi pergi umah opah (tu baru umah opah). terfikir jugak, macam mana pulak bila iba masa saya nak hanta anak ke asrama or pondok ke, mesir ke..ha, mana tau kan..jauh gak tu. mesti lagi meleleh2 air mata ni kuar. jangan meraung, sudah..mesti tak cute dah. hehe..

terfikir lagi, itu yang pergi for good kan. macam mana pula makayah yang kehilangan anak tu kan. ala, skang kan macam2 kes hilang anak. mesti bertahun2 masih kerinduan. yang kehilangan anak buat selamanya plak? sesungguhnya setiap sesuatu yang bernyawa akan mati..bersediakah??

okeyla, sampai sini je kot nak update blog sempoi ni. heee

p/s: aiman semakin terserlah ke'abang'an nye. bila adik nangis, die cuba angkat adik. bila ummi cakap abang beum kuat, die popok2 adik kadang2 usap2 adik. lepas tu, pandai pulak die main cak ba dengan adik die..alahai, aiman..so sweet je ummi tengok. (saya tak ajar main camtu dengan adik. tapi maybe die teringat saya kadang2 main dengan die kot..budak kan, cepat tangkap). lagi best bila adik nangis, die duduk sebelah n tengok ummi dan angkat baju nak susukan adik (macam ummi buat bila nak bagi adik susu cap gantung). hahaha..gelak besar ummi bila tengok reaksi die macam tu. bijak sungguh!! syukur, ya Allah atas kurniaanMu ini.

ok, ummi doa slalu untuk anak2 ummi supaya jadi anak yang soleh, bertaqwa, solat cukup, takut Allah, bijak, rajin n sihat sentiasa hendaknye..amin..

nurkilan oleh;